Każdy, kto odwiedza Gruzję, statystycznie w połowie wycieczki ma już po dziurki w nosie oglądania cerkwi. Nie ma co się dziwić – wszystkie budynki o sakralnym przeznaczeniu wyglądają u nas identycznie, niezależnie od wieku, w którym zostały wykonane. Nie dość, że są takie same, to występują wszędzie i stanowią lwią część programu zwiedzania. Gruzja przyjęła chrześcijaństwo w IV wieku n.e. i od tamtego czasu budowano głównie kościoły. Architektura obronna rosła wokół cerkwi i była niszczona przez najeźdźców w pierwszej kolejności. Religia, cerkwie, przyroda i wino stanowią więc wizytówkę i spuściznę tego kraju.
Przez lata działalności turystycznej staraliśmy się ograniczyć liczbę obiektów religijnych na naszej trasie. Obserwowaliśmy rosnące znużenie i pomieszanie z poplątaniem. W ostatnich dniach pobytu wielu uczestników miało problem z przypomnieniem sobie, jakie obiekty sakralne zwiedzali, i nie było to ich winą. Pamiętali tylko, że gruziński styl pochodzi bezpośrednio od architektury bizantyjskiej. I że wszędzie wygląda on tak samo.
Zmuszeni do dokonania cięć w wycieczkach po Gruzji, wyrzuciliśmy kilka miejsc z naszego flagowego programu „Gruzja – Baśniowy Kraj”. Na pierwszy ogień poszły ruiny po zespole klasztornym Ikhalto. Zrezygnowaliśmy z odwiedzin tutaj na rzecz zwiedzania Gremi, Nekresi i Alaverdi. Wiadomo, że zwiedzanie jest sztuką kompromisu.
Oczywiście zachęcam tych, którzy mają więcej czasu, by dotarli i tutaj, bo miejsce należy do ważnych dla historii Gruzji.
Zwiedzanie Ikhalto (იყალთო)
Położony 10 kilometrów od Telawi zespół klasztorny został założony w VI wieku przez św. Zenona, kolejnego z tzw. Trzynastu Ojców Syryjskich, którzy krzewili wiarę w Chrystusa na terenie wschodniej Gruzji. Miejsce zasłynęło z ufundowanej przez króla Dawida Budowniczego Akademii (XII wiek), gdzie nauczano filozofii, retoryki, astronomii i geografii. Zgodnie z legendą pobierał tutaj nauki najwybitniejszy wieszcz narodowy Szota Rustaweli, autor poematu Witeź w tygrysiej skórze.
Do dzisiaj na terenie zachowały się trzy cerkwie – Khvtaeba, Kvelatsminda i Sameba – a także refektarz, winnica ze starą prasą do wina i ruiny Akademii. Najstarsza cerkiew, Khvtaeba, została wybudowana na przełomie VIII i IX wieku na miejsce wcześniejszej świątyni, w której został pochowany św. Zenon.
Akademia została zniszczona w trakcie najazdu szacha perskiego Abbasa w 1616 roku.
zdjęcie główne: www.panoramio.com
