Historia Gruzji – Imperium w ruinie (XIII–XVII wiek)

Kolejny raz ogromny rozwój Gruzji został zatrzymany bez ostrzeżenia. W latach 20. XIII wieku kraj najechali Mongołowie pod wodzą Czyngis-chana. Złota Orda, a następnie jej pogrobowcy terroryzowali Gruzję aż do drugiej połowy XIV wieku. Wewnętrzne konflikty po śmierci chana oraz walka o sukcesję, która przełożyła się na odwilż na Kaukazie, a także na dojście do…

Czytaj dalej

Pierwszy miesiąc w kraju przodków – cz. 2

Mikheil Javakhishvili (znany również pod nazwiskiem Adamashvili), jeden z najwybitniejszych pisarzy gruzińskich, w powieści Biały kołnierzyk (Tetri Saqelo) z 1926 roku wytyczył wyraźne granice czasu i przestrzeni. Bohater książki – Elizbar, mieszkaniec Tbilisi z początku XX wieku – opuszcza nowoczesną stolicę, by zamieszkać w znajdującej się w Wysokim Kaukazie krainie nieujarzmionych Chewsurów, górskich rycerzy, którzy…

Czytaj dalej

Historia Gruzji – Złoty Wiek (XII–XIII wiek)

Na podstawie życiorysu Davita IV (1073–1125) można by nakręcić dzisiaj hollywoodzką epopeję z wielomilionowym budżetem i świetnym scenariuszem. Cały świat kocha takie kino – „o chłopcu, który został wybitnym władcą”. Przewiduję ogromne zainteresowanie! Davit IV jest dziś nazywany jako „Agmashenebeli” – „Budowniczy” – został również uznany świętym przez Gruziński Kościół Prawosławny. Podobnie jak polscy królowie,…

Czytaj dalej

Zwiedzanie Gruzji

Obok trwających aktualnie na blogu serii „Historia Gruzji”, „Jak to się zaczęło” i „Dygresji” niebawem rozpocznę cykl przewodnikowy – „Zwiedzanie Gruzji”. Nowy cykl poradnikowy – zwiedzanie Gruzji Postaram się przybliżyć w nim wszystkie regiony kraju i najciekawsze miejsca, które koniecznie należy uwzględnić, planując wakacje w Gruzji samodzielnie czy z biurem podróży. W pierwszej kolejności skupię się na stolicy – Tbilisi…

Czytaj dalej
polakogruzin.pl

Życie w Gruzji – jak to się zaczęło

Mój pierwszy kontakt z Kaukazem przypadł na 1985 rok – moje narodziny. Urodziłem się w Warszawie, w szpitalu na Woli. Rodzice dali mi dwa imiona. Pierwsze polskie, Krzysztof, drugie gruzińskie – Nodar. Mam gruzińskie korzenie ze strony Ojca – jego Babka, Nino Tumaniszwili wyszła za mąż za Polaka, Aleksandra Nowkuńskiego. Często żartuję, że skoro co…

Czytaj dalej